Wat ik altijd tegenkwam is de spanning rondom rollenspellen.

Herken je de pijnlijke doodse stilte na de vraag van de trainer: “Het is tijd voor de rollenspellen, wie wil beginnen?” Ineens is er ‘iets’ op het plafond dat alle aandacht nodig heeft, moet er opeens iets uit een tas gepakt worden, etc etc etc, tot het moment dat éen deelnemer zegt: “okeeeee…, dan ga ik wel, ben ìk er in ieder geval vanaf”

Ondanks dat ik zelf altijd geniet van rollenspellen, heb ik die energie altijd als weinig inspirerend/motiverend ervaren. De spanning blijft namelijk. De deelnemer vindt dat ie t goed moet doen. Voor de collega’s, voor de trainer en voor zichzelf. Vanuit spanning valt weinig te experimenteren of te leren.

Een deelnemer zei ooit tegen me toen ik s middags het training lokaal binnenliep: “Ik háát acteurs. Alles wat ik probeerde te doen werkte niet, het werd alleen maar erger. Uiteindelijk werd de acteur ook nog es persoonlijk, waardoor ik moest huilen. Zó frustrerend.”
Dat raakte me.

Daarom besloot ik in 2018 om agressietrainingen zónder rollenspellen aan te bieden.
Geen spanning. Geen rode vlekken. Geen dwang.
Wél ontspanning. Wél leren. Wél praktische inzichten. Wél tools.
En het is gewoon super leuk om te doen

En nu? Ik doe niet anders meer. Mét resultaat en met veel meer plezier, voor deelnemers én voor mijzelf.